हायपरहायड्रोसिस म्हणजे तळवे, तळवे आणि बगल तसेच डोके आणि कपाळातून जास्त घाम येणे. या वैद्यकीय स्थितीमुळे सामाजिक पेच, नैराश्य आणि कागदी कागदपत्रे लिहिणे किंवा हाताळणे यासारखे कार्यालयीन काम करण्यास असमर्थता निर्माण होऊ शकते. हार्मोनल विकार, मधुमेह, लठ्ठपणा, तणाव आणि उच्च तापमान ही स्थिती वाढवू शकते.
हायपरहाइड्रोसिसच्या आधुनिक उपचारामध्ये अँटीपर्सपिरंट्स, तोंडावाटे अँटीकोलिनर्जिक औषधे, आयनटोफोरेसीस, बोटॉक्स इंजेक्शन, सर्जिकल डिनरव्हेशन, रेडिओफ्रिक्वेंसी अॅब्लेशन, सर्जिकल काढून टाकणे आणि त्वचेखालील लिपोसक्शन यांचा समावेश होतो. तथापि, या उपचारांच्या प्रमुख चिंता मर्यादित सुधारणा आहेत; उपचारांसाठी वारंवार बैठका; लक्षणीय उपचार खर्च; गंभीर किंवा त्रासदायक दुष्परिणाम आणि लक्षणांची पुनरावृत्ती.
जास्त घाम येणे हे ओव्हरएक्टिव्ह ऑटोनॉमिक नर्वस सिस्टममुळे होते असे मानले जाते. आयुर्वेदिक पॅथोफिजियोलॉजीमध्ये असे मानले जाते की सदोष मेडा (फॅटी टिश्यू) चयापचय मुळे कचरा सामग्रीचे जास्त उत्पादन होते, ज्यामुळे जास्त घाम येतो.
हायपरहाइड्रोसिसचा प्राथमिक उपचार म्हणजे मेडा चयापचय सामान्य करणे. मेडा टिश्यूवर आणि अतिक्रियाशील स्वायत्त मज्जासंस्थेवर कार्य करणारी औषधे उच्च डोसमध्ये दिली जातात किंवा शरीराच्या प्रभावित भागांवर स्थानिक पातळीवर घासतात. तणाव, लठ्ठपणा, मधुमेह मेल्तिस आणि इतर अटींवर उपचार करणे देखील फायदेशीर आहे ज्यामुळे जास्त घाम येतो.
घाम येणे पूर्णपणे बंद करणे इष्ट नाही, कारण घाम येणे शरीराचे तापमान नियंत्रित करते, द्रव संतुलन राखते आणि त्वचा आणि घामाचे छिद्र मऊ ठेवते. रुग्णांना सहा ते आठ महिन्यांच्या कालावधीसाठी आयुर्वेदिक उपचारांची आवश्यकता असू शकते. नंतर, स्थिती पुन्हा उद्भवू नये म्हणून रुग्णावर कमी डोससह उपचार केले जाऊ शकतात.
आयुर्वेदिक उपचार दीर्घकालीन वापरासाठी सुरक्षित आहे आणि दीर्घकालीन आधारावर लक्षणीय आराम मिळू शकतो. जास्त घाम येणे कमी करण्याव्यतिरिक्त, रुग्ण तणावपूर्ण परिस्थिती हाताळताना सुधारित विश्रांती, वाढलेला आत्मविश्वास आणि चांगले नियंत्रण यांच्या भावना नोंदवतात; आणि हे परिणाम उपचार थांबवल्यानंतर अनेक महिने ते अगदी अनेक वर्षांनी नोंदवले जातात. त्यामुळे हायपरहाइड्रोसिसच्या व्यवस्थापनात आयुर्वेदिक उपचारांची महत्त्वपूर्ण भूमिका आहे.
आयुर्वेदिक उपचार, हर्बल औषधे, हायपरहाइड्रोसिस, जास्त घाम येणे.